MENSEN, MENSEN, WAT EEN MENSEN
Van jongs af aan ben ik gebiologeerd door de verschillen tussen mensen. Toen ik klein was en weleens bij mijn grootouders logeerde, was er één boek dat ik steeds opnieuw wilde zien. Het was een prentenboek over de veelkleurigheid van de mens: ‘Mensen, mensen, wat een mensen’. Er stonden verschillende oren, ogen, neuzen en monden in, maar ook verschillende gebruiken en tradities. Het is een van mijn lievelingskinderboeken gebleken en, als ik nu kijk naar de passie die ik voel voor mijn werk, mijn eerste inspiratiebron.