CHULAH BERKOWITZ

Chulah Berkowitz is als tekstschrijver en interviewer verbonden aan HumanDimensions. Chulah werkt vanuit haar eigen bedrijf Chulah Communiceert.

ANTROPOLOGIE

Als cultureel antropoloog gebruikt Chulah antropologisch kijken als instrument in communicatie. Een bedrijf heeft een cultuur en elke uiting van het bedrijf, verbaal en non-verbaal zegt iets over die cultuur. Hoe er gecommuniceerd, verbaal en nonverbaal, wordt onderling en naar buiten, zegt veel over die cultuur. Welke verhalen vertellen medewerkers? En hoe klinkt dit door in de boodschap? Welke boodschap stuurt het bedrijf uit en klopt dit wel met hoe medewerkers ervaren, voelen en denken over hun werk?

En is de communicatie ? Hoe komt het dat iemand als ‘echt’ overkomt? En een ander als fake? En wat is er nodig voor mensen om zich open stellen voor vernieuwing? Voor andersdenkenden? Voor afwijkende meningen?

COMMUNICATIE

Niets gaat meer over groepsprocessen dan communicatie. Voor communicatie begint een groep al bij twee. Ze kijkt naar dat wat mensen bindt en vertaalt dat naar een communicatie uiting: een blog, een social post, een persbericht en meer. Ze maak corporate stories waarin elke medewerker zich herkent. Dat maakt een verhaal waar. Echt. Een deep democratic corporate story. Ze is vooral geinteresseerd in waarom mensen doen wat ze doen. Waarom doen ze het werk wat ze doen?

Chulah is fan van Simon Sinek’s Golden Circle en gelooft dat ‘echte’ communicatie vanuit het hart komt. Vanuit de why. Iedereen die bij een organisatie werkt heeft een ‘why’. Een verhaal.

MIJN WHY: IK HOU VAN ECHT

“Ik hou van echt. Ik geloof in mensen. Ik geloof in de maskers af. In rituelen die groepen verbinden. Ik geloof in de waarheid van paradoxen. Dat niemand hetzelfde is en dat we toch bij elkaar horen. Dat uitersten tegelijk bestaan, wáár zijn, tegelijk beleefd worden. En alles daar tussenin. Ik geloof in de stilte tussen muziekmaten. In het ongehoorde ritme van een tekst, muziekstuk of van een sequence of events. Ik geloof in het ongeschreven. In de regels van communicatie die we allemaal kennen. Maar toch ook niet”.